Koper - Cu

Koper is de co-factor van talrijke enzymen. Koper is betrokken bij de pigmentatie van huid en haar en bij bindweefsel- en botvorming. Daarnaast is het van belang voor een goede weerstand en draagt het bij aan de energievoorziening van ons lichaam. Koper zorgt dat ijzer wordt vastgelegd in hemoglobine en speelt zodoende een rol bij het zuurstoftransport in het lichaam en de vorming van de rode bloedcellen.

Koper (Hematocriet gecorreleerd)
Mineralen en spoorelementen bevinden zich deels in het bloedplasma, maar veelal grotendeels in de erytrocyten (rode bloedcellen). De gemeten hoeveelheid is daarom gecorreleerd aan het aandeel rode bloedcellen. Het berekende percentage geeft zo aan hoeveel koper in het totale bloed beschikbaar is.
Toepassing van deze methode in de praktijk heeft echter aangetoond dat correctie voor de celmassa van erytrocyten alleen van cruciaal belang is wanneer de afwijking in hematocriet buiten een bepaalde referentiewaarde ligt. In deze gevallen wordt de hematocrietwaarde nog steeds gebruikt voor een hematocrietafhankelijke correlatie. Indien de hematocrietwaarde zich echter binnen de gedefinieerde leeftijds- en geslachtsafhankelijke grenzen bevindt, dan kan een hematocrietcorrelatie achterwege blijven. Daarom wordt een hematocrietcorrelatie alleen uitgevoerd als de gemeten hematocrietwaarde buiten de gedefinieerde referentiewaarde valt. In alle andere gevallen wordt alleen de absolute meetwaarde weergegeven in de rapportage van het onderzoeksresultaat.

Koper halen we uit aardappelen, volkorenproducten, noten, fruit (pruimen, rozijnen), vlees, vis, ei, groenten (spinazie, avocado, peulvruchten), snoep en cacao. Ook het drinken van koffie en thee levert koper op.