Anti-gliadine

Gliadine is een glycoproteïne dat samen met glutenine deel uitmaakt van het eiwit gluten. Alleen de gliadinefractie van gluten kan aanleiding geven tot problemen. Gliadine kan zwavelbruggen vormen tussen moleculen, waardoor ze met elkaar worden verbonden. Bij mensen die overgevoelig zijn voor gliadine, kan deze stof ontstekingen veroorzaken in het darmslijmvlies met als gevolg het verlies van darmvlokken. Het gevolg hiervan is dat de opname van de bouwstoffen uit voedsel verslechtert.

Gluten betekent lijm (Latijn). Gluten wordt aangetroffen in het endosperm van alle granen. Er moet onderscheid worden gemaakt tussen het gluten dat coeliakie kan veroorzaken zoals in tarwe, rogge, gerst en in mindere mate haver en gluten dat geen coeliakie veroorzaakt, zoals in rijst, maïs en teff. Gluten is niet wateroplosbaar en wordt in de graankorrel opgeslagen om te dienen als reservevoedsel voor de plant. Niet-granen, zoals wilde rijst, boekweit, gierst, quinoa, amaranth, sojabonen en zonnebloempitten bevatten geen gluten. Dierlijke producten bevatten nooit gluten.

Bij een glutenintolerantie vormt het lichaam antistoffen tegen de gluten (anti-gliadine IgA) en tevens tegen eigen lichaamsstructuren (anti-transglutaminase IgA), die dan in de ontlasting kunnen worden opgespoord.

Anti-gliadine is een parameter voor niet-coeliakische glutenovergevoeligheid, waarvan bij een verhoogde waarde sprake is. In dit geval is het raadzaam om gedurende zes weken een glutenvrij dieet te volgen. Daarna wordt deze test opnieuw uitgevoerd. Als de waarde dan nog steeds verhoogd is, wordt verder onderzoek aangeraden. Een biopt van de dunne darm is één van de mogelijkheden.