Pancreas-elastase
Een enzym dat eiwit afbreekt door middel van hydrolyse. Het wordt als pro-enzym geproduceerd door de acinuscellen van de pancreas. Vervolgens wordt het in het duodenum geactiveerd. Deze parameter wordt getest om vast te stellen, dan wel uit te sluiten, of er sprake is van een exocriene pancreasinsufficiëntie. Het geeft een indicatie voor de mate waarin de alvleesklier spijsverteringsenzymen aanmaakt en eiwitten, vetten en koolhydraten verteerd kunnen worden.
Dit onderzoek is de beste, niet-invasieve methode om de pancreasfunctie te onderzoeken. De specificiteit is 93% en de sensitiviteit is eveneens 93%. Het voordeel is dat pancreas-elastase niet wordt beïnvloed door suppletie van enzymen.
Referentiewaarde
| Pancreas-elastase |
Min. |
Eenheid |
|
Referentiewaarde |
>200 |
µg/g |
|
Therapeutische waarde |
>500 |
µg/g |
|
Ervaringswaarde |
<500 µg/g verminderde verteringscapaciteit |
|
Interpretatie onderzoeksresultaat
Een verlaagde waarde van pancreas-elastase, (<200 ug/g) wijst op een exocriene pancreasinsufficiëntie en dus een verminderde opname van nutriënten, vooral van vitaminen en spoorelementen.
Waarden tussen 200-500 ug/g wijzen op een verminderde verteringscapaciteit.
Dit kan klachten veroorzaken als malabsorptie, groeiachterstand bij kinderen, winderigheid, vermoeidheid, chronische diarree of juist obstipatie, misselijkheid, etc.
> 500 ug/g is een normale pancreasfunctie.
Zinvolle aanvullende diagnostiek
-Lever/pancreasscreening
-Microvoedingsstoffen plus
-Vitaminescreening
-Spoorelementen/mineraalstoffenscreening
